Kategorie
Fundacja Polski Instytut Liderów Personal branding

Bezpłatne szkolenie i konferencja dla osób działających w organizacjach pozarządowych

Polski Instytut Liderów przekazuje wiedzę i motywuje do działania! Już w dniach 6-7 czerwca zapraszamy do udziału w niezwykłym wydarzeniu – szkoleniu i konferencji. Wydarzenie odbędzie się na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.

Jest ono organizowane dla wszystkich tych, którym zależy na świadomym budowaniu marki organizacji i zarządzaniu nią w sposób skuteczny i efektywny.

Kategorie
Marketing polityczny Personal branding

Jak wyznaczać cele?

Wyznaczanie celów jest elementem budowania swojej długofalowej strategii, ale mnóstwo osób ma z tym duży problem. Jeszcze większe wyzwanie stanowi sformułowanie swoich celów na piśmie. Większość pewnie zapyta, dlaczego cele należy zapisywać. To swego rodzaju kontrakt z samym sobą, proces, który oddziałuje na naszą podświadomość i zobowiązuje nas do działania zgodnie z zasadą pacta sunt servanda, wszak umów należy dotrzymywać, zwłaszcza tych pisemnych. W sytuacji, gdy nie zapiszemy celów, dużo łatwiej jest o nich zapomnieć, przełożyć ich realizację w czasie, zmienić ich brzmienie, a w konsekwencji odpuścić ich realizację.

Test SMART

Kolejnym problemem związanym z wyznaczaniem celów, jaki często obserwuję, jest ich zbytnia ogólność, która także ostatecznie nie prowadzi do ich realizacji. Co bowiem znaczy cel „schudnę 10 kilogramów” lub „rzucę palenie”? Kiedy ma nastąpić realizacja tego celu? Jakimi metodami ma zostać dokonana? W jaki sposób zmierzony będzie stopień jego realizacji? To właśnie doprecyzowanie i konkretne określenie realizacji celu jest najistotniejsze. Dlatego też każdy cel powinien być poddany testowi SMART.

Zgodnie z tą metodą prawidłowo sformułowany cel powinien być: prosty, czyli zrozumiały i jednoznaczny; mierzalny, pozwalający na sprawdzenie, w jakim stopniu został zrealizowany; osiągalny, realny do zrealizowania; istotny, ważny i wartościowy; określony w czasie, czyli z dokładnie wyznaczonym okresem jego realizacji.

Definiując cel, warto także pamiętać o tym, by był on sformułowany w sposób elastyczny i pozytywny. Elastyczny to znaczy, że gdy zajdą zmiany w naszym życiu zawodowym lub osobistym, które mogą wpłynąć na jego realizację, należy cel okresowo weryfikować i redefiniować. A w sytuacji, gdy celu nie uda się zrealizować, doświadczenia zdobyte podczas jego realizacji stanowią bezcenną naukę.

Tak samo ważne jest pozytywne określenie celu, czyli sformułowanie go w konstruktywny sposób. Na przykład zamiast mówić: „Nie stracę najważniejszego klienta”, lepiej powiedzieć: „Utrzymam kluczowego klienta”. Ten prosty trik działa na naszą podświadomość, do której nie dociera przeczenie „nie”. Zgodnie z powyższymi zasadami cel dotyczący, na przykład, pozyskania nowego klienta powinien brzmieć następująco: „Zdobędę nowego klienta w najbliższym kwartale, który przyniesie mi przychody X, a praca dla niego pozwoli mi dalej się rozwijać”.

Taka definicja sprawia, że cel jest w pełni zrozumiały i nie ma miejsca na jego dowolną interpretację. Jest mierzalny, ponieważ mówimy o jednym nowym kliencie, i jest osiągalny dzięki odpowiedniej promocji i wykorzystywaniu szans, jakie pojawiają się w prowadzeniu biznesu. Sformułowany w ten sposób cel jest też istotny, ponieważ dzięki jego osiągnięciu zapewniony zostanie nie tylko określony przychód firmie, lecz także możliwość jej rozwoju, a określony horyzont czasowy na trzy miesiące nie daje możliwości jego dowolnej interpretacji.

Systematyka celów

Cele warto także odpowiednio systematyzować, dzięki czemu łatwiej jest planować ich realizację. Istnieją trzy systematyki celów.

Pierwsza – w systemie czasowym – dzieli cele na długookresowe, które realizowane są w okresie przekraczającym rok (może to być, na przykład, wzrost o 50 proc. przychodów firmy), średniookresowe, realizowane w ciągu 6–12 miesięcy (np. zatrudnienie X nowych pracowników) oraz cele krótkookresowe, gdzie czas ich realizacji wynosi mniej niż sześć miesięcy (np. zakończenie realizowanego projektu). Oczywiście, warto także wyznaczać sobie cele miesięczne, tygodniowe i dniowe, które w przypadku małych projektów są dużo efektywniejsze.

Druga systematyka klasyfikuje cele według ich tematyki na cele: osobiste, związane z własnym rozwojem (np. zrobienie licencji pilota), zawodowe (np. awans w firmie), rodzinne (np. spędzenie dwutygodniowego urlopu z rodziną) oraz finansowe (np. powiększenie o 20 proc. swojej poduszki finansowej).

Ostatnia, trzecia, systematyzuje cele pod względem priorytetów na cele: o wysokim priorytecie (np. pozyskanie „złotego klienta”), o średnim priorytecie (np. pozyskanie „srebrnego klienta”) oraz o niskim priorytecie (np. pozyskanie „brązowego klienta”). Warto przypomnieć, że złoci klienci to ci najważniejsi, przynoszący największe przychody i gwarantujący prestiż projektów. Na nich należy koncentrować swoją uwagę i starać się dbać o nich w pierwszej kolejności. Srebrni klienci są niżej w hierarchii, jednak o nich także należy dbać i się troszczyć. Brązowi klienci to tacy, w przypadku których koszty obsługi są niewspółmierne do osiąganego zysku.

Dokładne rozpisanie i sklasyfikowanie celów zwiększa prawdopodobieństwo ich zrealizowania. I nieważne, czy celów jest pięć, czy pięćdziesiąt pięć. Każdy z nich powinien zostać rozpisany oraz powinno mu się nadać miejsce w hierarchii i priorytet w realizacji, zwłaszcza jeśli celów mamy dużo.

Zmień postanowienia noworoczne na cele

Każdy czas jest dobry, by wyznaczyć sobie nowe cele, jednak okresem, kiedy najczęściej do tego przystępujemy, jest początek nowego roku. Wówczas wszyscy definiują swoje postanowienia noworoczne, ale w wielu przypadkach postanowienia nie są przekształcane w cele, a i życie szybko weryfikuje motywację do ich realizacji. Jednak jeśli podejdziemy do tego tematu inaczej, to postanowienia noworoczne można przekuć na dobrze określone cele i z sukcesem je zrealizować.

Przez wiele lat podchodziłem do tego tematu tak jak większość osób, czyli układałem sobie postanowienia w głowie, czasem definiowałem je werbalnie i opowiadałem o nich swoim najbliższym, jednak nigdzie ich nie zapisywałem. Skuteczność ich realizacji zwykle była mizerna. Od kilku lat jednak zmieniłem podejście i postanowienia noworoczne od razu szczegółowo definiuję w formie celów, zapisując każdy z nich. Dzięki temu liczba zrealizowanych celów wzrosła kilkakrotnie.

Kiedyś założyłem sobie realizację sześciu kluczowych celów, z których cztery udało mi się z sukcesem zrealizować. Tych dwóch, których nie zapisałem na liście jako zrealizowanych, nie traktuję bynajmniej jako porażki, ale jako naukę, jak w przyszłości podchodzić do realizacji podobnych, by uzyskać satysfakcjonujące efekty. Zawsze warto eksperymentować i przede wszystkim weryfikować, dlaczego celu nie udało nam się zrealizować, i wyciągać wnioski na przyszłość.

Stawianie sobie celów na kolejny rok pozwala lepiej zaplanować rozwój i panować nad tym, co dzieje się w naszym życiu. Nie bez przyczyny duże organizacje tworzą plany, w których zapisują swoje cele na określony czas, by móc kontrolować sytuację i przewidywać, co może pojawić się na drodze do ich osiągnięcia, aby zawczasu móc reagować. Najważniejsze w nich cele strategiczne, wyznaczone na lata, podzielone są na mniejsze zadania zgodnie z przytoczoną już metodą „jedzenia słonia po kawałku”. Henry Ford mówił: „Żadne zadanie nie jest szczególnie trudne, jeśli podzielisz je na mniejsze podzadania”. Dzięki temu nawet największy, wydawać by się mogło, że niemożliwy do osiągnięcia cel można osiągnąć.

Tak więc warto zapisywać nawet najmniejsze cele i dążyć do ich realizacji. Niech w ich realizacji towarzyszy nam myśl, że cele to nasze marzenia, ale z planem, jak je zrealizować. A każdy z nas przecież ma marzenia.

Artykuł został opublikowany w miesięczniku Manager Magazine.

Kategorie
Marketing polityczny

Ulotka wyborcza

Cel

Przekazanie w syntetycznej formie informacji o kandydacie i jego programie.

Dla kogo

Dla wszystkich kandydatów, począwszy od kandydata na radnego, a skończywszy na kandydacie na prezydenta państwa, gdyż jest to najbardziej uniwersalny materiał wyborczy.

Do kogo

Pozwala dotrzeć do wszystkich potencjalnych wyborców.

Treść i forma

Tekst ulotki powinien być krótki (250–400 słów) i czytelny, w ulotce zazwyczaj nie ma miejsca na omawianie wielu zagadnień, bardziej liczą się hasła. Niezbędna jest prezentacja kandydata – jego wykształcenia, doświadczenia zawodowego, umiejętności, zainteresowań. Warto przy tym podkreślać korzyści z punktu widzenia odbiorców. Na wyróżnienie zasługują wszelkie związki kandydata z jego okręgiem wyborczym.

W ulotce należy nawiązać do wybranego tematu kampanii wyborczej i przedstawić pomysły kandydata na przykład na zmniejszenie poziomu bezrobocia czy zwiększenie liczby turystów w gminie.

W ramach kampanii ukierunkowanej można przygotować kilka rodzajów ulotek dla poszczególnych grup odbiorców, na przykład inną dla rolników, inną dla emerytów i rencistów.

Ważne elementy:

Informacje o kandydacie:

  • imię i nazwisko wraz ze zdjęciem,
  • nr na liście wyborczej
  • wykształcenie,
  • dotychczasowe kluczowe osiągnięcia w pracy posła, krótkie bio zawierające najważniejsze informacje
  • logotyp komitetu wyborczego,
  • dane kontaktowe, takie jak:
    • numer telefonu (może to być nowy, dodatkowy numer telefonu, tylko na czas kampanii wyborczej – dzięki temu sygnalizujemy dostępność dla wyborcy),
    • adres strony www,
    • adres e-mail,
    • adres profilu w portalach społecznościowych, np. na Facebooku.

Informacje o programie:

  • 5-6 postulatów, każdy opisany jednym, dwoma zdaniami,
  • teksty krótkie, pisane prostym i zrozumiałym językiem,
  • liczby i ważne dane warto wyróżnić (np. pogrubić lub podkreślić)
  • konieczne są grafiki: zdjęcia i infografiki i/lub wykresy.

W ulotce konieczne jest również:

  • przypomnienie daty wyborów,
  • wezwanie do działania w stylu „Proszę o Państwa głos”,
  • Informacja o finansowaniu materiału wyborczego.

Dobre praktyki:

Formatując tekst, warto pamiętać o wybraniu czytelnej i odpowiednio dużej czcionki, gdyż lepiej napisać mniej, ale wyraźnym i łatwym do odczytania krojem pisma, niż zaproponować bogaty w informacje tekst pisany drobną czcionką, która zniechęci do lektury. Najlepiej wybierać tak zwane czcionki bezszeryfowe, czyli pozbawione elementów ozdobnych, o wielkości 12 punktów. Niezbędne są także wyróżniki w postaci pogrubień fragmentów tekstu oraz punktory. Warto pamiętać o wykresach i rysunkach.

Sposób dystrybucji

Wybierając sposób dystrybucji ulotek, dobrze jest rozważyć współpracę z Pocztą Polską bądź wyspecjalizowaną firmą kolporterską lub samodzielnie przeprowadzić kolportaż. Można również wręczać ulotki przy okazji kampanii bezpośredniej, a także umieścić je na stronie internetowej w formie pliku PDF.

Więcej oryginalnych pomysłów na materiały wyborcze opisuję w książce „Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”.

3___BOOK_cover

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Kategorie
Marketing polityczny

Kampania z „przymrużeniem oka”

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Kategorie
Marketing polityczny

Kampania bezpośrednia – spotkania publiczne

Zasięg oddziaływania spotkań jest mniejszy niż występów medialnych, ale może to być bardzo skuteczny sposób dotarcia do wyborców w wyborach lokalnych, zwłaszcza jeśli uczestnicy spotkania bądź jego temat gwarantują zainteresowanie wyborców i ich obecność.

Na początku należy ustalić termin i miejsce spotkania oraz ewentualnie określić tematy wiodące. Dysponując tymi informacjami, można bowiem rozpocząć jego promocję odpowiednio wcześniej. Ważne jest również zaproszenie gości oraz mediów i ustalenie podstawowych zasad, czyli: ile będzie trwało spotkanie, ile czasu do dyspozycji będzie miał każdy z kandydatów, czy jak będzie przebiegała debata.

Temat spotkania powinien mieć coś wspólnego z tematem kampanii wyborczej kandydata, być ważny i atrakcyjny dla wyborców. Należy unikać tematów zbyt abstrakcyjnych lub ogólnych. Wyborców na pewno bardziej zainteresuje budowa obwodnicy ich miasta niż międzynarodowe porozumienie w sprawie emisji CO2.

Nie wolno zapominać o kwestiach organizacyjnych i logistycznych, takich jak wyposażenie i nagłośnienie sali, a w niektórych przypadkach poinformowanie policji o planowanym wydarzeniu. Lepiej wybrać salę mniejszą i wypełnić ją po brzegi niż salę dużą, w której uczestnicy spotkania będą sprawiali wrażenie nielicznej grupy zainteresowanych.

Jeśli w spotkaniu czy debacie mają wziąć udział konkurenci, warto dokładnie zapoznać się z ich programem, w szczególności w zakresie tematu, który ma być poruszany. Należy przeanalizować ich wypowiedzi medialne i w miarę możliwości rozpoznać słabe punkty lub niekonsekwencje. Jeśli program spotkania przewiduje zadawanie pytań przez publiczność, można wcześniej poprosić swoich zwolenników o zadanie trudnych pytań konkurentom. Warto również, jeśli takowe posiadamy, zabrać ze sobą materiały wyborcze konkurenta  z poprzedniej kampanii. Wyobraźmy sobie na przykład debatę kandydatów na burmistrza, podczas której rywal obecnego burmistrza wyciąga jego ulotkę wyborczą i zaczyna czytać niezrealizowane obietnice.

W trakcie spotkania albo po jego zakończeniu należy opublikować zdjęcia i/lub wideo ze spotkania na swoich profilach w mediach społecznościowych. Warto też rozesłać do mediów notatkę prasową z jego krótkim podsumowaniem, aby również ci dziennikarze, którzy nie byli obecni, mieli szansę wspomnieć o tym wydarzeniu.

Rodzajem spotkania bezpośredniego jest festyn. Służy on raczej zabawie niż merytorycznej rozmowie, gdyż przede wszystkim odwołuje się do emocji. Warto go uatrakcyjniać występami zespołów muzycznych lub poczęstunkiem. Festyn może być dobrą okazją do kolportażu gadżetów wyborczych, takich jak baloniki czy cukierki dla dzieci lub długopisy i parasole dla dorosłych.

Więcej o kampanii przeczytać można w książce „Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”, gdzie mogą Państwo znaleźć również przykładowe ankiety i schematy rozmów z wyborcami.

3___BOOK_cover

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

Kategorie
Marketing polityczny

Jak korzystać z pomocy wolontariuszy w czasie kampanii wyborczej?

Realizacja strategii kampanii wyborczej bez wsparcia ze strony ochotników może być bardzo trudna, a przede wszystkim kosztowna. Jest wiele zadań, które można powierzyć właśnie młodym, zaangażowanym osobom. Warto pamiętać, że każdy wolontariusz jest bardzo cenny, również dlatego, że zdecydował się udzielić wsparcia kandydatowi nie ze względu na spodziewane korzyści materialne, ale wiarę w jego sukces. Taka motywacja stanowi potencjał, którego nie wolno zmarnować.

Dlatego ważne jest, aby koordynator ochotników był jednocześnie liderem, który potrafi jednoczyć wolontariuszy wokół wspólnego celu, zachęcać ich do pracy i wynagradzać poniesiony wysiłek.

Rekrutacja wolontariuszy

Rekrutację ochotników warto rozpocząć od przygotowania ankiety, w której chętni będą mogli wyrazić swoje zainteresowanie wolontariatem w czasie kampanii wyborczej. Taką ankietę można umieścić:

  • na stronie internetowej – dobrze, jeśli jest to formularz gotowy do wysłania ze strony, a nie np. PDF, który trzeba wydrukować, wypełnić i przesłać pocztą; pamiętajmy, że dla młodych ludzi proste rozwiązania wykorzystujące nowoczesne technologie są czymś naturalnym,
  • w ulotce, gazetce – dobrze, jeśli jest w miejscu, które umożliwia łatwe jej wycięcie.

Przykład:

Ankieta ochotnika

Na podstawie otrzymanych zgłoszeń należy opracować bazę danych osób, które wyraziły zainteresowanie wolontariatem. Nawet jeśli nie wszyscy udzielą kandydatowi wsparcia w tej kampanii wyborczej, warto zachować ich dane kontaktowe na przyszłość.

Zadania, których realizację można powierzyć wolontariuszom:

  • zbieranie podpisów,
  • ankietowanie wyborców,
  • roznoszenie ulotek i innych materiałów tj. gazetki,
  • rozklejanie plakatów,
  • towarzyszenie kandydatowi w czasie odwiedzin u wyborców,
  • wykonywanie telefonów w celu zachęcenia wyborców do poparcia kandydata,
  • pisanie i wysyłanie listów oraz e-maili do wyborców,
  • organizacja transportu dla kandydata i członków sztabu,
  • przygotowywanie spotkań kandydata,
  • rekrutacja innych ochotników,
  • przekonywanie innych do głosowania na kandydata np. własnej rodziny, znajomych.

Lista ta nie jest kompletna i zależy od obranej strategii kampanii wyborczej.

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Kategorie
Marketing polityczny

Kampania ukierunkowana – kiedy i jak ją prowadzić?

Celem kampanii ukierunkowanej jest zaadresowanie przekazu kandydata do ściśle określonych grup wyborców, stanowiących jego potencjalny elektorat, a mających pewne wspólne cechy, na przykład przynależność społeczną, środowiskową i religijną, bądź wspólne przekonania i interesy.

Kampania ukierunkowana jest skuteczna, ale czasochłonna, wymaga bowiem dokładnego zidentyfikowania danej grupy: jej potrzeb i oczekiwań.

Przekaz ukierunkowany dzieli się na: terytorialny, do grup społecznych (lub środowiskowych) i do osób wyznających podobne poglądy.

Przekaz terytorialny

Skierowany do osób zamieszkujących określone terytorium – może to być województwo, powiat, miasto, dzielnica, osiedle, gmina bądź wieś. Przygotowując się do startu w wyborach warto rozważyć takie rozwiązanie, jeśli na danym obszarze:

  • deklarowane poparcie dla ugrupowania jest wysokie, ale problemem jest niska frekwencja w danych wyborach,
  • poparcie dla ugrupowania jest wysokie, a polityk chce przenieść poparcie z poziomu partii na poziom kandydata (na przykład jest jedynym kandydatem ugrupowania, który odwiedzi wyborcę w domu),
  • poparcie dla kandydata jest słabe, a powinno zostać zwiększone;
  • liczba wyborców niezdecydowanych jest duża;
  • istnieje silna rywalizacja pomiędzy ugrupowaniami i kandydatami.

W przekazie ukierunkowanym terytorialnie należy zwracać uwagę na lokalne problemy, takie jak na przykład budowa drogi, szkoły czy szpitala.

Przykład kampanii ukierunkowanej

Przekaz do grup społecznych lub środowiskowych

Poszczególne grupy można wyróżnić między innymi na podstawie wykształcenia, zawodu, religii, płci bądź wieku. Na potrzeby każdej z nich można sformułować inny przekaz akcentujący różne elementy programu.

W zależności od sytuacji kandydata i charakterystyki jego okręgu wyborczego warto rozważyć dotarcie do takich grup jak młodzi wyborcy (zwłaszcza głosujący po raz pierwszy), studenci, seniorzy, kobiety, przedsiębiorcy, rolnicy czy górnicy.

Przykład kampanii ukierunkowanej do konkretnej grupy społecznej – seniorów

Przekaz do osób wyznających podobne poglądy

Osoby te można zidentyfikować między innymi na podstawie podpisywanych przez nie petycji lub przynależności do organizacji pozarządowych.

Formułowanie przekazu ukierunkowanego

Podstawą przekazu ukierunkowanego jest znajomość grupy docelowej, spraw, które są dla niej istotne, oraz argumentów, które będą dla niej przekonujące. Przekaz powinien być prosty i czytelny oraz powinien podkreślać korzyści, jakie dana grupa może osiągnąć dzięki działalności swojego posła, burmistrza bądź radnego.

Oprócz znajomości wyborców konieczna jest dobra znajomość okręgu wyborczego, dlatego warto wiedzieć, jaki jest stan lokalnych bądź regionalnych:

  • służby zdrowia – jak funkcjonują szpitale, czy są zadłużone, czy są w nich kolejki do lekarzy specjalistów;
  • edukacji – czy nie brakuje żłobków i przedszkoli, czy szkoły są przygotowane do przyjęcia sześciolatków, czy uczniowie szkół średnich osiągają dobre wyniki na maturze;
  • administracji – czy wyborcy są zadowoleni z pracy urzędów;
  • infrastruktury – w jakim stanie są drogi, a gdzie ich brakuje (lub obwodnic), jak jest z dostępem do Internetu, czy wszyscy mieszkańcy mają dostęp do kanalizacji;
  • zatrudnienia – jaki jest poziom bezrobocia, w której grupie wiekowej bezrobocie jest najwyższe, czy planuje się inwestycje, które zapewnią nowe miejsca pracy;
  • porządku publicznego – jaki jest charakter i skala przestępczości, a także co zrobić, aby mieszkańcy czuli się bezpieczniej;
  • środowiska naturalnego – jaki jest stopień zanieczyszczenia środowiska, jak wygląda segregacja śmieci.

Warto korzystać z różnorodnych źródeł informacji, takich jak dane statystyczne, wyniki badań opinii publicznej, dane pochodzące z urzędów, organizacji pozarządowych, czy mediów.

W przypadku każdej z grup należy dostosować sposób dotarcia do niej, a mogą to być:

  • sprofilowany list bądź ulotka (na przykład dla mieszkańców danej dzielnicy lub wsi);
  • spotkanie (na przykład z członkami organizacji pozarządowej lub samorządu zawodowego);
  • reklama w branżowym piśmie;
  • reklama w regionalnym portalu internetowym.

Internet jest idealnym miejscem prowadzenia kampanii ukierunkowanej, ponieważ osoby o wspólnych przekonaniach łączą się w sieci – należy o tym pamiętać przy prowadzeniu kampanii w Internecie.

Przekaz ukierunkowany nie może być wewnętrznie sprzeczny. Nie można zatem próbować dotrzeć jednocześnie do młodych rodzin, obiecując budowę w określonym miejscu placu zabaw, oraz do przedsiębiorców, zapowiadając przeznaczenie tego samego miejsca na budowę budynku z przestrzenią biurową do wynajęcia.

Więcej o prowadzeniu kampanii ukierunkowanej piszę w książce „Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”, gdzie mogą Państwo znaleźć więcej szczegółowych i pomocnych informacji dotyczących skutecznego wykorzystania w kampanii sprofilowanych metod komunikacji z wyborcami. Książkę można kupić tutaj.

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

Kategorie
Marketing polityczny

Strona internetowa w kampanii wyborczej

Cel strony

Celem strony jest:

  • prezentacja kandydata,
  • prezentacja programu kandydata i jej celów,
  • angażowanie i mobilizowanie internautów na rzecz kandydata,
  • prezentacja działalności dotychczasowej kandydata zgodnie z koncepcją opracowanego hasła wyborczego.
  • próba nawiązania aktywnej relacji z internautami (engagement strategy)

Grupy docelowe i ich potrzeby

  • wyborcy
    • informacje na temat programu i celów kandydata,
    • informacje na temat dotychczasowych osiągnięć kandydata (jako potwierdzenie skuteczności oraz hasła „Blisko Ciebie”),
    • Informacje pokazujące „ludzką twarz Kandydata”
    • możliwość kontaktu,
    • możliwość marketingu społecznościowego tzw. wtyczki społecznościowe (udostępnianie dalej wybranych treści, polecanie znajomym etc.),
  • media
    • bieżące informacje o działalności kandydata,
    • zapowiedzi wydarzeń z udziałem kandydata,
    • zdjęcia wizerunkowe do materiałów prasowych,
    • możliwość kontaktu,
  • wolontariusze
    • możliwość kontaktu,
    • zachęta do zaangażowania na rzecz kandydata.

Struktura strony i jej funkcjonalności

Proponowane zakładki na stronie:

  • Strona główna, będąca jednocześnie zakładką aktualności,
  • mnie,
  • Program,
  • Dla mediów,
  • Galeria,
  • Kontakt

Strona główna:

  • Główny layout powinien być spójny z wybraną koncepcją graficzną, zastosowaną w materiałach wyborczych kandydata (zdjęcie, hasło),
  • linki do profili na portalach społecznościowych (najlepiej widoczne na każdej zakładce),mogą być umieszczone zarówno w górnej części strony jak i w formie zakładek po bokach
  • informacja i zachęta do zapisania się do newslettera,

Życiorys

Powinien być podany w przystępnej i atrakcyjnej formie, dlatego warto pamiętać o akapitach i wyróżnikach tekstu. W życiorysie warto podkreślać osiągnięcia polityka i jego skuteczność.

Kandydat po raz pierwszy ubiegający się o mandat powinien zaakcentować swoje sukcesy w życiu zawodowym lub w działalności społecznej, np. zarządzanie dużym przedsiębiorstwem, które daje zatrudnienie wielu osobom z regionu.

Polityk ubiegający się o reelekcję powinien z kolei podkreślać swoje osiągnięcia w mijającej kadencji, zwłaszcza te mające znaczenie dla regionu i jego mieszkańców, np. zmiana przebiegu trasy autostrady, zapobieżenie likwidacji szpitala.

Program

Ważne, aby w programie znalazły się nie tylko postulaty, ale również pomysły na ich realizację. Warto w programie odnieść się do lokalnych i regionalnych problemów, podkreślić w ten sposób znajomość własnego okręgu wyborczego i swoje przywiązanie do określonego terenu.

Dane kontaktowe

Oprócz danych teleadresowych biura warto umieścić na stronie formularz kontaktowy.

Zdjęcia

Fotografie prezentujące polityka w czasie pracy, w roli lidera, podczas spotkań z innymi politykami i autorytetami, jak również pokazujące polityka z rodziną, w czasie wolnym.

Materiały medialne

Obejmują one zarówno artykuły prasowe o polityku, jak i wywiady przeprowadzone z nim w prasie, radiu i telewizji.

Referencje i podziękowania

Warto pochwalić się dobrymi opiniami na swój temat zebranymi od organizacji pozarządowych, współpracowników, a przede wszystkim od osób znanych i cenionych, np. lidera partii, lokalnych autorytetów, osobistości ze świata kultury, nauki, sportu.

Skuteczność strony

Bogata i ciekawa zawartość strony sprzyja promocji polityka, nawet bez jego bezpośredniego udziału. Na tym polega istota marketingu wirusowego – internauci chętnie polecają sobie wzajemnie filmy, rysunki, jeśli są zabawne i inteligentnie przygotowane. Wciągający spot wyborczy czy oryginalna ulotka rozprzestrzenią się w sieci same, wystarczy to zapoczątkować np. umieszczając materiał na stronie www i rozsyłając informację na ten temat do czytelników newslettera.

Sam newsletter to istotny element strony www, który można wykorzystać do bieżącego informowania o działalności polityka i przebiegu jego kampanii wyborczej. Poprzez newsletter warto zapraszać wyborców na spotkania, debaty etc.

Oprócz wyborców trzeba pamiętać o szczególnej grupie odbiorców, jaką są dziennikarze. Oni potrzebują przede wszystkim następujących materiałów:

  • życiorys polityka (w kilku wersjach różniących się długością),
  • CV,
  • zdjęcia wizerunkowe,
  • notatki prasowe,
  • program wyborczy,
  • dane kontaktowe polityka bądź osoby odpowiedzialnej za współpracę z mediami,
  • kalendarz wyborczy.

Dobrze wykorzystana strona www może sprawić, że kampania wyborcza będzie atrakcyjniejsza, mniej kosztowna, a przede wszystkim skuteczna.

Więcej informacji o tym, jak wykorzystać narzędzia internetowe w czasie kampanii wyborczej, można znaleźć w książce „Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”.

3___BOOK_cover

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych stronach internetowych partii i polityków, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Kategorie
Marketing polityczny

Kampania bezpośrednia – odwiedziny wyborcy

Odwiedziny u wyborcy są doskonałą okazją do dostarczenia materiałów wyborczych, to jest ulotki czy broszury. Kandydat powinien składać takie wizyty osobiście. Metoda „od drzwi do drzwi” najlepiej sprawdza się podczas kampanii samorządowej, zwłaszcza w mniejszych okręgach, gdzie jest szansa dotarcia do znaczącej liczby wyborców. Niemniej powinna być również obecna w ograniczonej formie podczas wyborów parlamentarnych. Nie wymaga ona dużych środków finansowych, jest jednak bardzo czasochłonna, dlatego można polecić ją tym kandydatom, którzy dysponują skromnym budżetem, ale za to mają czas na prowadzenie swojej kampanii wyborczej. Ta metoda może być cenna zwłaszcza dla tych kandydatów, którzy nie zajmują czołowych miejsc na listach wyborczych i walczą o to, aby wyróżnić się na tle innych. Czasem siła osobistego spotkania może być tak duża, że okaże się ważniejsza niż przynależność polityczna osoby startującej w wyborach czy jej szczegółowy program, bo wyborca po prostu zagłosuje na kogoś, kogo już zna.

Jeśli ze względu na rozmiar okręgu wyborczego lub ograniczoną ilość czasu kandydat nie jest w stanie osobiście odwiedzać wyborców, może zaangażować do tego ochotników. Ważne jest jednak ich przeszkolenie i odpowiednie przygotowanie do realizacji zadania.

Dla ochotników należy przygotować:

  • mapę obszaru, na którym prowadzona jest akcja odwiedzania wyborców, wraz ze wskazaniem konkretnych ulic bądź osiedli; można też wykorzystać do tego odpowiednią aplikację w smartfonie;
  • formularz z nazwą ulic, numerami domów, rubryką na wpisanie reakcji mieszkańców;
  • odpowiednią liczbę materiałów wyborczych, które mają być wręczane osobom odwiedzanym;
  • identyfikator z imieniem i nazwiskiem oraz logotypem ugrupowania;
  • notes i długopis.

Wizyty powinny być prowadzone w parach, a najważniejsze reguły obowiązujące podczas odwiedzania wyborców to:

  • Nie można pozwolić sobie na marnowanie czasu. Oznacza to, że kluczowe informacje należy przekazać wyborcy w sposób szybki i treściwy, ale taktowny. Trzeba się przedstawić, poprosić o udzielenie poparcia w wyborach oraz wręczyć ulotkę, a następnie podziękować za poświęcony czas i życzyć miłego popołudnia bądź wieczoru.
  • Zawsze należy być grzecznym. Bez względu na reakcję osób odwiedzanych trzeba zachować spokój i zimną krew.
  • Należy unikać długich dyskusji i polemik. Dotyczy to zwłaszcza osób, które są gorącymi zwolennikami konkurentów – nie ma sensu przekonywać ich na siłę do zmiany decyzji. Podobnie jest z osobami, które w ogóle nie są zainteresowane tematem.
  • Nie przyjmować zaproszenia do mieszkania. Wynika to ze względów bezpieczeństwa.
  • Należy starannie dobierać czas odwiedzin – najbardziej odpowiednie są godziny popołudniowe lub wczesne godziny wieczorne, do 20:00.
  • Uważnie obserwować reakcje wyborcy i kierować się intuicją, co pozwala ocenić jego preferencje polityczne, a zatem to, czy jest potencjalnym zwolennikiem, czy też przeciwnikiem danego kandydata
  • Do nastawienia odwiedzanego wyborcy należy dostosować swój sposób zachowania.

Jeśli ochotnicy odwiedzają wyborców w zespołach dwuosobowych, jeden z nich może prowadzić rozmowę z osobą odwiedzaną, a drugi pilnować zegarka i w odpowiednim momencie dać rozmówcom do zrozumienia, że czas spotkania dobiega końca ze względu na konieczność odwiedzenia jeszcze wielu mieszkańców. Dzięki temu wyborca nie uzna szybkiego zakończenia rozmowy za nietakt ze strony rozmawiającej z nim osoby. Ponadto jedna osoba powinna być odpowiedzialna za sporządzanie notatek – najważniejsze jest wpisanie do formularza kluczowej informacji, czyli jaka była reakcja poszczególnych wyborców na kandydata. Ważne, żeby notatki nie były sporządzane w obecności wyborcy, tylko już po zakończeniu spotkania. Reakcję można oceniać w skali pięciostopniowej:

zdecydowanie pozytywna – zwolennik;
pozytywna – możliwy zwolennik;
obojętna – osoba neutralna politycznie;
negatywna – zwolennik innego kandydata;
zdecydowanie negatywna – przeciwnik.

Przy składaniu odwiedzin spotkać się można: ze zwolennikami, z przeciwnikami, z osobami neutralnymi, z nieobecnością wyborcy.

  • Odwiedziny u zwolennika

Paradoksalnie zwolennikowi nie należy poświęcać wiele czasu, gdyż on i tak zagłosuje zgodnie z naszym życzeniem, lepiej zatem przeznaczyć ten czas na przekonywanie niezdecydowanych. Osoby bardzo zainteresowane tematem i kandydatem warto zaprosić do biura wyborczego – być może zdecydują się na pomoc w kampanii.

  • Odwiedziny u przeciwnika

Jeśli odwiedzany wyborca okaże się zdecydowanym przeciwnikiem, to nie warto poświęcać czasu na rozmowę z nim. Podobna zasada dotyczy osób, które nie są zainteresowane polityką i z góry deklarują, że na pewno nie wezmą udziału w wyborach. W sytuacji gdy rozmówca jest niesympatyczny lub agresywny ważne jest zachowanie zimnej krwi i jak najszybsze zakończenie spotkania.

  • Odwiedziny u osoby neutralnej

Jest to najczęstszy przypadek, a jednocześnie dający największe szanse na pozyskanie nowych wyborców, bo to właśnie na osobach niezdecydowanych należy skoncentrować uwagę w czasie odwiedzin i to im trzeba poświęcić najwięcej czasu, przekonując do udziału w wyborach i oddania głosu na kandydata. Warto również zapytać je o sprawy dla nich najważniejsze i o nurtujące je problemy.

  • Nieobecność wyborcy

Warto przygotować się również na sytuację, gdy odwiedzany wyborca będzie nieobecny i dołożyć starań, aby taka osoba miała świadomość, że akcja odwiedzin w ogóle była prowadzona. Na tę okazję można albo przygotować albo specjalną ulotkę, która oprócz właściwej treści będzie zawierała informację o próbie odwiedzin, albo zostawić oprócz ulotki dodatkową kartkę z informacją o odwiedzinach. Można ją napisać odręcznie, a następnie skserować w kolorze, dzięki czemu będzie sprawiała wrażenie spersonalizowanej wiadomości przygotowanej specjalnie dla danego wyborcy.

Więcej o kampanii bezpośredniej napisałem w książce Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory, gdzie można znaleźć również przykładowe ankiety i schematy rozmów z wyborcami.

3___BOOK_cover

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.

Kategorie
Marketing polityczny

Plakat oraz Billboard wyborczy

Plakat ma na celu w zaprezentowanie kandydata w przestrzeni publicznej. Jest dopełnieniem kampanii outdoorowej,  tym że może być zaprezentowany praktycznie w każdym miejscu, dzięki temu kampania osiąga znacznie większy zasięg oddziaływania. Dodatkowo ekspozycja plakatów generuje niższe koszty niż inne formy reklamy zewnętrznej (w większości przypadków nie trzeba ponosić kosztów wynajmu przestrzeni pod reklamę).

Cel

Rozpoznawalność, utrwalenie imienia i nazwiska kandydata oraz skojarzenie, gdzie i z której partii kandyduje.

Dla kogo

Dla wszystkich kandydatów.

Do kogo

Do wszystkich wyborców.

Treść i forma

Plakat powinien zawierać niewiele elementów, wszystkie jednak są bardzo ważne:

  • imię i nazwisko kandydata, przy czym nazwisko może być zapisane znacznie większą czcionką niż imię, gdyż jest to kluczowa informacja na plakacie;
  • logotyp ugrupowania;
  • miejsca kandydata na liście wyborczej;
  • zdjęcie kandydata (dobrze, jeśli fotografia sprawia wrażenie, że istnieje kontakt wzrokowy między kandydatem a odbiorcą);
  • ewentualnie hasło wyborcze;
  • ewentualnie adres strony WWW.

Sposób ekspozycji

Plakaty warto wywieszać w miejscach dostępnych dla możliwie najszerszego kręgu odbiorców, ale jednocześnie takich, które utrudniają ich zrywanie bądź niszczenie. Dobrym rozwiązaniem jest przyklejenie plakatu na sklejkę i przymocowanie go na przykład do latarni za pomocą drutu lub opasek zaciskowych. Gmina z reguły nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat, a jedynie kaucję zwrotną, wypłacaną pod warunkiem uprzątnięcia plakatów w terminie przewidzianym przez ordynację wyborczą. Oczywiście zawsze doradzam sprawdzenie lokalnych regulacji, zdarza się bowiem, że na przykład prezydenci miast zakazują umieszczania plakatów w wybranych miejscach, tłumacząc to względami estetycznymi bądź porządkowymi. Czasami prawdziwym powodem takich zakazów jest chęć ograniczenia konkurencji.

Miejsca rozklejania plakatów warto zaznaczyć: w sposób tradycyjny na mapie lub bardziej nowoczesny – za pomocą smartfonów z włączoną funkcją geolokacji. Należy na bieżąco kontrolować stan rozwieszonych materiałów i zastępować zniszczone plakaty nowymi egzemplarzami.

Billboard– reklama zewnętrzna

Reklama zewnętrzna rządzi się swoimi prawami. Z racji jej wykorzystania i umiejscowienia (np. przy drogach) nie może być przeładowana treścią, a swój komunikat powinna opierać na obrazie, uzupełnionym kilkoma wyróżniającymi się hasłami. Dobra reklama zewnętrzna powinna zawierać:

  • dobrej jakości zdjęcie kandydata, spójne z przyjętą koncepcją komunikacji, uzupełniające pozostałe działania – właściwe zdjęcie do działań komunikacyjnych zostało wskazane kandydata,
  • imię i nazwisko kandydata,
  • nr na liście wyborczej,
  • logotyp ugrupowania,
  • opcjonalnie – adres strony www
  • informację o finansowaniu materiału wyborczego.

Dobre przykłady:

Przy wyborze lokalizacji pod billboardy należy zwrócić uwagę na:

  • natężenie ruchu przy lokalizacji (dużo lepiej umieścić billboard przy ruchliwej ulicy niż na peryferiach miejscowości),
  • oświetlenie – czy konstrukcja, na której zawieszony zostanie billboard jest oświetlona po zmroku lub czy jest w pobliżu lamp ulicznych. Oświetlenie sprawi, że billboard będzie promował kandydata zarówno w dzień jak i w nocy,
  • Sąsiedztwo innych nośników – dużo lepiej sprawdza się ekspozycja w miejscach, gdzie nie ma natłoku reklam, ponieważ reklama staje się bardziej widoczna i zauważalna przez odbiorców,
  • dostępność – czy będzie billboard jest zawieszony nisko czy wysoko – niskie zawieszenie może skutkować niszczeniem reklamy, natomiast billboard na wyższym stelażu będzie bezpieczniejszy i lepiej widoczny.

Przy ekspozycji billboardowej warto powierzyć całość wykonania zadania  jednej firmie, która zajmuje się wynajmem powierzchni, wydrukiem materiałów i ich wyklejeniem na powierzchni billboardu. Skorzystanie z usług jednej firmy pozwoli oszczędzić czas i pieniądze.

Więcej o materiałach wyborczych znajdziesz w książce „Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”, którą można kupić tutaj.

3___BOOK_cover

W artykule zostały wykorzystane materiały graficzne opublikowane na oficjalnych profilach partii i polityków w social media, oraz materiały wyborcze opracowane podczas kampanii. 

Ten materiał może być wykorzystany za zgodą autora na innych stronach internetowych pod warunkiem pozostawienia treści i informacji o autorze w niezmienionej formie i z aktywnymi linkami do strony autora.